Plastic drinkflessen voor kinderen bevatten schadelijke weekmaker
Herbruikbare plastic drinkflessen voor kinderen lekken chemicaliën, zo blijkt uit onderzoek van McGill University in opdracht van Stichting Tegengif. Het tv-programma Radar besteedt 27 mei aandacht aan de bevindingen van de onderzoekers. Zij bekeken bij 39 soorten waterflessen uit Nederland, Denemarken, Spanje, Tsjechië en Litouwen welke chemicaliën er in de vloeistof terechtkomen. Bij meer dan de helft bleek dat de schadelijke weekmaker DIBP te zijn. Kinderen krijgen die binnen als ze uit de fles drinken.
“Veel kinderen gaan elke dag naar school met een plastic drinkfles. We weten dat plastics chemicaliën bevatten. Maar we wilden onderzoeken of die chemicaliën ook vrijkomen, zodat we weten wat kinderen daadwerkelijk binnenkrijgen”, vertelt Annelies den Boer, directeur van Stichting Tegengif. “Daarom hebben we niet de plastic fles zelf, maar de vloeistof in de fles laten onderzoeken. En omdat veel mensen hun plastic fles in de vaatwasser stoppen, hebben we de vloeistof ook laten onderzoeken na een aantal beurten in de afwasmachine. In meer dan de helft van de flessen bleek Di-isobutylftalaat (DIBP) juist ná het vaatwassen vrij te komen. Voor het vaatwassen lekte deze chemische stof maar uit 1 fles. Uit het onderzoek blijkt ook dat de concentratie DIBP toenam naarmate de vloeistof langer in de fles zat.”
Gezondheidsrisico’s voor kinderen
Het gebruik van DIBP is in de EU aan banden gelegd, omdat de stof reprotoxisch is, dat wil zeggen schadelijk voor de voortplanting en de ontwikkeling van de ongeboren vrucht, en hormoonverstorend. “De hoeveelheid DIBP die in de vloeistof werd aangetroffen zat onder de Europese limiet”, aldus den Boer. “Bedrijven houden zich dus aan de wettelijke normen. Toch baart de aanwezigheid van deze stof ons zorgen. Kinderen komen namelijk niet alleen via herbruikbare drinkwaterflessen in aanraking met weekmakers, maar ook via bijvoorbeeld plastic speelgoed, kleding en vloerbedekking (pdf). Daarom worden weekmakers ook wel ‘everywhere chemicals’ genoemd. Juist die alomtegenwoordigheid verhoogt het gezondheidsrisico.” De weekmakers worden in heel Europa in de urine van kinderen teruggevonden.
Wettelijke norm moet naar 0
Vanwege de schadelijkheid van DIBP is het officieel niet toegestaan om deze weekmaker toe te voegen aan plastic materialen die in aanraking komen met eten en drinken. Maar omdat DIBP zo veel gebruikt wordt bij de productie van plastics, heeft de EU toch geaccepteerd dat de stof in plastics voorkomt. Ook mag het tot een bepaalde concentratie uit plastic in voedsel vrijkomen. Den Boer: “Wij vinden dit een onwenselijke situatie en roepen de EU op om de wetgeving aan te scherpen zodat DIBP helemaal niet meer toegepast mag worden in plastic. Dit zal bedrijven stimuleren om plastics zonder deze schadelijke weekmaker te gaan produceren.”
Liever roestvrij staal of glas
Een tweede belangrijke uitkomst van het onderzoek was dat slechts een fractie van de honderden chemische stoffen in de vloeistof kon worden geïdentificeerd. Den Boer: “We weten dus niet welke stoffen dit zijn en wat ze doen. Eigenlijk zijn plastics daarmee een black box; je weet niet precies wat erin zit.”
Tegengif adviseert ouders om terughoudend te zijn met plastic, zeker als het in aanraking komt met voedsel. “Vooropgesteld: herbruikbare plastic drinkflessen zijn beter dan wegwerpflessen, maar als je fles toe is aan vervanging kies dan liever voor roestvrij staal of glas. Blijf je je plastic flessen voorlopig gebruiken? Ververs het water in de fles dan regelmatig en was je fles op de hand, niet in de vaatwasser. Zo krijgt je kind minder schadelijke stoffen binnen.”
