‘Ik ben een heel groot voorstander van een totaalverbod op PFAS’

Dennis uit Utrecht wil graag weten wat er zich allemaal afspeelt, zowel in zijn lichaam als om hem heen. Daarom deed hij mee aan ons PFAS-bloedonderzoek. Hij hoopt dat dit het startpunt vormt voor meer onderzoek en uiteindelijk een verbod op PFAS, want als vader en docent wil hij niet dat de jongere generatie met problemen uit het verleden wordt opgezadeld.

De uitslag van de test geeft Dennis een dubbel gevoel. ‘In mijn geval viel de uitslag mee, in zoverre dat ik binnen de waarden zit die officieel zijn vastgesteld. Ik probeer redelijk gezond te leven en dat lijkt een beetje zijn vruchten af te werpen. Tegelijkertijd is het zorgelijk dát er stoffen in je bloed zitten die er niet in horen, ongeacht hoeveel het is.’

‘Ook merk ik dat ik best wel onzeker ben over het feit dat ik niet kan afmeten waar het vandaan komt en hoe je kan voorkomen dat het in je bloed komt. Omdat we totaal geen idee hebben van hoe we PFAS allemaal binnenkrijgen, denk ik dat het essentieel is dat dat helder wordt zodat je daar keuzes in kunt maken.’

Meer onderzoek nodig

Dennis ziet het als een verplichting om verder onderzoek te doen. ‘Bij welke mensen komt PFAS het makkelijkst in het bloed? Waar in Nederland hebben we de minste kans op PFAS? Vergelijk het met mensen die niet onder de zeespiegel willen wonen. Die kunnen uitzoeken op welke plekken ze droog blijven als er een dijkdoorbraak komt. Informatie over waar je gezond leeft en waar je minder gezond leeft, is eigenlijk niet beschikbaar.’

Ook als het gaat om bloedonderzoek is volgens Dennis opschaling nodig. ‘Dit zou eigenlijk een heel groot landelijk onderzoek moeten zijn. En dan moeten we niet alleen kijken naar provincies en de geografische locatie, maar ook naar leefgewoonten en wat heeft wel impact en wat niet. Ik zou een heel groot voorstander zijn van landelijk biomonitoringsonderzoek. En ik denk dat we dat als bevolking met z’n allen zouden moeten willen.’

Gezondheidszorg op de schop

Biomonitoring zou volgens Dennis een belangrijke rol kunnen spelen bij het aanpassen van ons zorgsysteem. ‘Ik denk eigenlijk dat de hele gezondheidszorg op de schop moet en dat we veel meer moeten kijken naar preventie, in plaats van achteraf moeten gaan lopen repareren wat niet goed is gegaan. We weten nu al dat over een aantal jaren minimaal de helft van de mensen overlijdt aan kanker. Vinden we dat met z’n allen acceptabel? Ik denk het niet.’

Zelf probeert Dennis zo gezond mogelijk te leven. Daarom is hij zich ook aan het verdiepen waar PFAS inzit en waar je zelf rekening mee kunt houden. ‘De lucht? Je kan moeilijk stoppen met ademen. Water? Water uit de kraan heb je gewoon nodig. Ik heb wel voor het eerst een roestvrijstalen pan zonder antiaanbaklaag. En ik ben voorzichtiger geworden met vis eten. Het lastige daarvan is dat ik niet kan aftasten of vis uit de supermarkt nou beter of minder goed is dan vis bij de viskraam.’

Totaalverbod

Voor Dennis is het helder: het enige wat helpt is een totaalverbod, net zoals bij asbest. ‘Daar ben ik een heel groot voorstander van, maar ik weet ook dat dat een moeizaam proces is. Er zijn altijd politieke en economische belangen, maar uiteindelijk moet je kijken naar het financiële belang ten opzichte van de gezondheid van de bevolking. We weten hoe slecht PFAS is. We weten dat we het met z’n allen in ons bloed hebben en dat het gelinkt is aan verschillende ziekteoorzaken. Dus één en één is twee.’

‘Ik denk dat de oplossing begint met onderzoek, biomonitoring en zorgen dat bekend is dat iedereen PFAS in zijn bloed heeft en dat mensen dat niet willen. Als dat besef er is, komt er automatisch wetgeving die het verbiedt. En als er wetgeving is die het verbiedt, dan zullen er automatisch alternatieven komen voor PFAS. Dat is volgens mij de enige manier om dit opgelost te krijgen en de huidige generatie jongeren niet ook nog op te zadelen met dit probleem.’

Kaart van Utrecht

‘Er zijn altijd politieke en economische belangen, maar uiteindelijk moet je kijken naar het financiële belang ten opzichte van de gezondheid van de bevolking’

Dennis, 49 jaar, Utrecht

Luister en kijk naar het verhaal van Dennis